ကြ်န္ေတာ္ဘဝတစ္စိတ္တစ္ေဒသမွာ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရတာေလးေတြ၊ ေနာင္ေတာ္ညီေတာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ စစ္သည္အဆင့္အတန္းအားလုံး ထိေတြ႕သိျမင္ခံစားခဲ့သမွ်ေလးေတြကို ေပါင္းစပ္လို႔ ရသတစ္ခုအျဖစ္ ရေစျခင္းငွာအင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေလးေပၚတင္ေပးလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္

Saturday, May 31, 2008

ကြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းေတာ္ နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတန္းေလး

ဒီတစ္ခါေတာ့ အလွည့္အေျပာင္းေလးျဖစ္သြားေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတန္းထဲကသူငယ္ခ်င္းေတြ အေၾကာင္း ေျပာျပပါဦးမယ္ဗ်ာ။ ပထမႏွစ္မွာ အတန္း ၃ တန္းခြဲထားတယ္ ကိုနႏၵက အခန္း(၁)မွာေပါ့ ျမန္မာက ဗိုလ္ႀကီးနႏၵေအာင္နဲ႔ ဗိုလ္ႀကီးေစာသိခၤ (ကိုယ္ေရးတာဆိုေတာ့ ျမန္မာကထိပ္ကပဲေပါ့..ဟဲဟဲ) ေရွ႕ဆုံးခုံက စေျပာမယ္.. နယူးဇီလန္က ဗိုလ္မွဴးႀကီးနဲ႔ သူ႕မိန္းမ(ေယာက္်ားတက္ေတာ့မိန္းမကပါ ပိုက္ဆံေပးၿပီး ေက်ာင္းတက္တာပါ) ကာဇက္စတန္က ဗိုလ္မွဴး-၁ ေယာက္ ဗိုလ္ႀကီး-၁ ေယာက္။ မဒါဂါးစကား(Madagascar) ႏိုင္ငံက ဗိုလ္ တစ္ေယာက္။

ထိုင္းေလတပ္က ဗိုလ္ႀကီးမမ-၁ ေယာက္။ အယ္ဂ်ီးရီးယား ႏိုင္ငံက ဗိုလ္-၁ ေယာက္ ။ မိုဇမ္ဘိ(က္) (Mozambeak) ႏိုင္ငံက ဗိုလ္မွဴး-၁ ေယာက္။ ဗီယက္နမ္က ဗိုလ္ေလာင္း-၁ေယာက္။ မြန္ဂိုလီးယားက ဒုဗိုလ္-၁ေယာက္၊ဗိုလ္တစ္ေယာက္(အၿမဲတမ္းအိပ္ငိုက္တဲ့ ၂ ေယာက္ေလ..ဟားဟား) ။ပီရူး ႏိုင္ငံက ဗိုလ္မွဴး-၁ ေယာက္။ ခ်ီလီႏိုင္ငံက ဒု ဗိုလ္မွဴးႀကီး-၁ ေယာက္၊ဗိုလ္ႀကီး မမ တစ္ေယာက္(ေတာ္ေတာ္ ေခ်ာတာဗ်.. အရပ္ဝတ္နဲ႔ဆိုရင္)။ ကိုလံပီယာ ေလတပ္က ဗုိလ္မွဴး-၁ ေယာက္။ ဗင္နီးဇြဲလားႏိုင္ငံက ဗိုလ္မွဴး-၁ ေယာက္။ အဲဒီ ေတာင္အေမရိကအဖြဲ႕ေတြကေတာ့ စပိန္စကားက အဓိကဘာသာျဖစ္ပါတယ္။ ေျမာက္ ကိုရီးယားက ဗိုလ္မွဴး-၁ ေယာက္။ ယူကရိန္းႏိုင္ငံက ဗိုလ္မွဴး-၁ ေယာက္(သူက ရွဗ္ခ်င္ကို အေၾကာင္းေျပာရင္ သိပ္သေဘာက်တာ) ဇင္ဘာေဗြႏိုင္ငံက ဗိုလ္ႀကီး-၁ ေယာက္။ ေဘာ့စ္ဝါနာ(Botswana) ႏိုင္ငံက ဒုဗိုလ္-၂ ေယာက္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ အၿမဲသုံးဘာသာစကားက တရုတ္စကား (ဖုထုံးဟြ)ေပါ့။ လုံးဝကို ကိုယ္မသိ သူမ်ားလည္းမသိတဲ့ အသုံးအႏွဳံးဆို Eng လိုပဲ ကစ္ရတာေပါ့ ။

တစ္ခါတစ္ခါဆိုသိပ္ရယ္ရတာ Chin-Glish ခ်ဳိင္းဂလိရွ္ လိုေျပာပစ္လိုက္ၾကတာ ဟားဟား အဓိကက အခ်င္းခ်င္းနားလည္ဖို႔ပဲေလ။ ေနာက္အခန္း -၂ ခန္း က်န္ေသးတယ္ အေသးစိပ္ေတာ့ မေဖာ္ျပေတာ့ပါဘူး အဲဒီမွာလည္း အင္ဂိုလာက၊မြန္ဂိုလီးယားက၊ဖိလစ္ပိုင္၊ လာအို၊ကေမၻာဒီးယား၊ ယူကရိန္း၊ ဆြီဒင္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ တန္းဇန္းနီးယား(Tanzania)၊အင္ဒိုနီးရွား အဲဒီႏိုင္ငံ ေတြက အမ်ဳိးသမီးအရာရွိေတြမ်ားတယ္။ ဘာသာဓေလ့ေတြအမ်ားဆုံး စုၿပံဳေနတဲ့ ေနရာတစ္ခုလို႔ေျပာႏိုင္ ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း ၆၀ က တပ္မေတာ္(ၾကည္း၊ေရ၊ေလ)အမ်ဳိးသား၊အမ်ဳိးသမီး အရာရွိေပါင္း ၁၈၂ ေယာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းႀကီးမွာ ပထမႏွစ္ကေန စတုတၳႏွစ္ထိ တက္ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ ဘာမွခြဲျခားမွဳမရွိဘူး အားလုံးရင္းရင္နီးနီးနဲ႔တကယ္ကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ တရုတ္ျပည္တြင္းေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူအင္အား ကအမ်ားဆုံးပါ။ သူတို႔အားလုံး အေျခခံစစ္ပညာသင္ၾကားၿပီးတာနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာအထူးျပဳဘာသာရပ္ေတြကို ႏွစ္အလိုက္တက္ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ သူတို႕ေတာ့ အရပ္ဝတ္နဲ႔တက္ၾကရပါတယ္။ အေျခခံစစ္အင္အားမွာ စာရင္းသြင္းထားၿပီး ဘြဲ႕ရလို႔ တပ္မေတာ္မွာ ဆက္လက္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခ်င္တဲ့သူေတြက ဆႏၵျပဳ အစစ္ေဆး ခံရပါတယ္။ၿပီးမွ စစ္ဘက္တကၠသိုလ္မွာထက္တက္ေပါ့။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတန္းပိုင္က ဗိုလ္မွဴးႀကီးမန္႔င္ (အမ်ဳိးသမီးပါ)။ အားလုံးက အရာရွိေတြၾကည့္ပါပဲ။ေခၚေတာ့ ေလာင္ရွီး( lao shi , 老师) ေပါ့။ သႀကၤန္တုန္းက ေက်ာင္းက အခန္းအနားစီစဥ္ေပးတယ္။ ညမွာ ပါတီသေဘာမ်ဳိးေပါ့ လာသမွ်ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ဘီယာ ဝိုင္နဲ႔ သစ္သီးမ်ဳိးစုံ တစ္ျခားအျမည္းလည္း free လုပ္ေပးတယ္။ ေလးႏိုင္ငံေပါင္းၿပီးလုပ္ၾကတာပါ။ ဘဝမွာ မေမ့ စရာပြဲတစ္ပြဲပါပဲ။ေလးႏိုင္ငံက ျမန္မာ၊ထိုင္း၊လာအိုနဲ႔ ကေမၻာဒီးယား ပါ။ ဒီေလးႏိုင္ငံက ဘာသာစကားပဲ ကြဲသြားတယ္ က်န္တာေတြက တစ္ႏိုင္ငံထဲပဲလို႔ က်န္ႏိုင္ငံသားတိုင္းက ေျပာၾကပါတယ္။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ အဲဒီညက မင္းသားျဖစ္သြားတာက ကိုနႏၵတို႔ ၂ ေယာက္ပါ။ တကယ္ပါ တိုက္ပုံ စတစ္ျဖဴ ပုဆိုး (ေက်ာင္းေရာက္ ကတည္းက အခြင့္မသာလို႔ေလ) ဝတ္ၿပီး တက္လိုက္တာ အိုး..ေျပာမေနနဲ႔ (က်န္-၃ ႏိုင္ငံကေဘာင္းဘီ တီရွပ္ မရိုးေသာ ေန႔စဥ္ဝတ္န႔ဲကိုး) လူတိုင္းက ဓါတ္ပုံပဲ အတင္းတြဲရိုက္ၾကပါေတာ့တယ္ သီးသန္႔ပုံေလးေတြရိုက္ အတြဲလိုက္ရိုက္နဲ႔ ဟိုလူကဆြဲေခၚသြား ဒီလူကဆြဲေခၚသြားနဲ႔ဗ်ာ ... အိုး နီမန္းက်င္းထ်န္း က်န္းတ ဟန္ရႊိဳက္..တဲ့ ဒီေန႔မင္းတို႔ ၂ ေယက္ တကယ္ခန္႔ေခ်ာ..တဲ့ (ဟီးဟီး အရင္ေန႔ေတြက မမိုက္ဘူးေပါ့ေနာ္..) အတန္းထဲမွာ ႏိုင္ငံတကာအကေတြအေၾကာင္းေျပာၾကေတာ့ ယူကရိန္းနဲ႔ခ်ီလီ က အေရွ႕ေတာင္အာရွအကေတြက ပ်င္းစရာ နဲနဲမေကာင္းဘူးလားဆိုေတာ့ ထိုင္းကမမႀကီးက အိုးကစ္ပါေတာ့တယ္ ငါတို႔အကေတြက အရမ္းယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕တာ ႏူးညံ့ေစတာ မင္းတို႔လို လူမပင္ပန္းဘူးလာညာနဲ႔ ၾကာေတာ့ ဟိုကအေလွ်ာ့ေပးရပါတယ္။ မေပးလို႔လည္းမရဘူးသူက အတန္းထဲကအႀကီးေတြကို ႏိုင္တယ္။ တစ္ခါတစ္ခါကေလးပဲ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာ-၂ေကာင္မွာ ပါရာစီတေမာလ္နဲ႔ ဘာမီတြန္ ေလာက္ေတာင္ ၂ ကဒ္စီလားပါလာတာ။ တကယ္တမ္းဖ်ားဟဲ့နာဟဲ့ဆို ေဆးတိုက္ ေကာ္ဖီတိုက္တာက ထိုင္း က မမႀကီးပါ။ စာေမးပြဲနီးရင္ အခန္းကို ခနခနတက္လာၾကည့္တယ္ စာက်က္ဘဲ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ေရာက္ေနလို႔ကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းကြန္ပ်ဴတာပိတ္ပဲ။ ႏြားႏို႕ဗူးေတြ လာလာေပးပါတယ္။ ေခၚတာကိုက ေဝၚတ တိတိ.. ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို သူ႔ေမာင္ေလးေတြလို႔ အၿမဲေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ေရႊတိဂုံကိုေရာက္ဖူးတယ္။ က်ဳိက္ထီးရုိးဘုရားႀကီးကို သူလာဖို႔က်ဳိးစားဦးမယ္လို႔ အၿမဲအားတက္သေရာေျပာတတ္ပါတယ္။ ျမန္မာစကား တစ္လုံး ႏွစ္လုံးသိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း တာခ်ီလိတ္ နယ္စပ္ဘက္မွာစခန္းထိုင္ခဲ့ရတုန္းက မေတာက္တစ္ေခါက္ ယိုးဒယားစကားေလး ေလ့လားထား ခဲ့တာ ေျပာေတာ့ဟုတ္ေနတာပဲ။ Presentation powerpoint ျပလိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ေရာက္ေအာင္လာကို လာမယ္ဆိုသူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ျမန္မာအေၾကာင္းထည့္ေျပာေတာ့လား... ဦးသန္႔ ကိုသိတဲ့သူအမ်ား အျပားေတြ႕ရပါတယ္။ အင္းေလး ေလွေလွာ္တာရယ္။ မႏၱေလးျခင္းအလွ နဲ႔ နန္းၿမိဳ႕ရုိး နန္းေတာ္။ ပုဂံက ေရွးေဟာင္းဘုရားအေရအတြက္(လွည္းဝန္ရုိးသံတညံညံ)။ အံ့ခ်ီးမကုန္ေရႊတိဂုံ။က်ဳိက္ထီးရုိးဘုရားႀကီး အေၾကာင္းကို ဥပမာေသခ်ာေပးေျပာျပေတာ့ ေတာ္ေတာ္အ့ံၾသၾကတယ္။ အစုံပါပဲကြ်န္ေတာ္လည္း ျမန္မာ့ အမွတ္အသားရိုးရာအေမြအႏွစ္စုံေပါ့။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယက္ႏွဳတ္ဆက္ရင္ တစ္ခါတစ္ခါ အဲဒီသူရဲ႕ ဘာသာစကားကိုေျပာၿပီးႏွဳတ္ဆက္ၾကတယ္။ အခုဆိုအားလုံးက ကိုနႏၵတို႔ကို မဂၤလာပါ ဆိုၿပီး ေျပာၾကပါတယ္။
အီးလိုက ဟဲလို၊ တရုတ္လိုက နီးေဟာင္၊ စပိတ္လိုက အိုးလာ၊ ထုိင္းက ဆဝါဒီခ (ခပ္)၊ အမ်ားႀကီးပါပဲ။

ဖ်ားလို႔နာလို႔ အတန္းမတက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာနဲ႔ အဲဒီေန႔က်တဲ့ ေမာ္နီတာကေန ထမင္းစားအၿပီး တစ္ေနရာရာမွာ စုၿပီး အဲဒီဖ်ားတဲ့သူအခန္းကို ကိုယ္စီ လူမမာေမးတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြနဲ႔ သြားၾကပါတယ္။ ေမြးေန႔ဆိုေကာင္းတယ္ ေက်ာင္းဝင္လႊာနဲ႔ ပတ္စ္ပို႔ထဲက ေမြးေန႔ကို ေက်ာင္းသားေရးရာဌာနက မွတ္ထားၿပီး မီးဖိုႀကီး စားဖိုေဆာင္ကို စာရင္းေပးထားပါတယ္။ အဲဒီသူရဲ႕ေမြးေန႔ ညစာစားခ်ိန္ ထမင္းစားခန္းမွာ ေမြးေန႔ကိတ္ႀကီးတင္ထားေပး ၿပီးသားပါ။ ဒုတိယထပ္မွာ အဲဒီလိုပါတီပြဲေတြလုပ္ဖို႔ သီးသန္႔ ေဟာလ္ခန္းထားေပးထားပါတယ္။ ကိတ္မုန္႔ႀကီး ကို free ဖုတ္ေပးတာပါ။ အသက္နဲ႔ကြက္တိ ဖေယာင္းတုိင္ေလးေတြ ခြက္ေလးေတြပါအၿပီး ထည့္ေပးၿပီးသား မိုက္တယ္ေနာ္ အေနာ္တို႔ေက်ာင္းက ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကိုလား ဂရုတစိုက္နဲ႔ေမးၾကတာေပါ့ဗ်ာ အားလုံးသိၾကတဲ့ အတိုင္းပဲ နာဂစ္ က နာက်င္ပူေဆြး ရင္တြင္းက်န္ရစ္ ဒဏ္ျဖစ္ေစခဲ့တာကိုး (က်န္ရစ္ေစတဲ့ ဒဏ္ဆိုတာကေတာ့ လူတန္းအားလုံးရဲ႕ ခံစားခ်က္အားလုံး မတူညီသည္ျဖစ္ေစတူညီသည္ျဖစ္ေစ ကြ်န္ေတာ္ ရည္ညႊန္းဖြဲ႕ဆို ကိုယ္စားျပဳလိုက္တာပါ) မင္းအိမ္ေရာ ဘယ္လိုလဲ မိဘေဆြမ်ဳိး အေပါင္းသင္းေရာင္းရင္းေတြေရာ.. ဘာျဖစ္ၾကေသးလဲ ငါတို႕ တကယ္စိထိခိုက္ေၾကကြဲၾကရပါေၾကာင္း သေကၤတပစၥည္းေလးေတြ ေပးလို႕ေပါ့ဗ်ာ....

0 comments: