ကြ်န္ေတာ္ဘဝတစ္စိတ္တစ္ေဒသမွာ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ရတာေလးေတြ၊ ေနာင္ေတာ္ညီေတာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ စစ္သည္အဆင့္အတန္းအားလုံး ထိေတြ႕သိျမင္ခံစားခဲ့သမွ်ေလးေတြကို ေပါင္းစပ္လို႔ ရသတစ္ခုအျဖစ္ ရေစျခင္းငွာအင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေလးေပၚတင္ေပးလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္

Wednesday, July 2, 2008

ဒီလိုမ်ဴိးေလးေတြလည္း ျဖစ္တတ္ေသးတယ္

ေသာၾကာေန႔ဆို တပ္ရင္းမွဴးက တိုင္းအစည္းအေဝး သြားတက္တယ္။ ဆိုေတာ့ ဒီေန႔လည္း ကိုနႏၵတို႔ရိပ္သာ ခနျပန္လာၿပီး (ရုံးနဲ႔ရိပ္သာက ကားလမ္းပဲျခားတာ) ဇာတ္လမ္းၾကည့္ေန ၾကတာ။ မွတ္မွတ္ရရ Friends ဇာတ္ကားေလး။ Fukada Tomoko ေလး ေျပးေနတာကို ကိုရီးယားမင္းသား ဗီြဒီယိုရိုက္ေနတဲ့အခန္း မွာ ရုံးက ဆက္သား ကလာေခၚတယ္ ဗိုလ္ႀကီး ေနလြမ္းသူ ဖုန္း လာေနပါတယ္။ ဗိုလ္ႀကီးအေဖ လို႔ေျပာပါတယ္ခင္ဗ် ... အဲ ေျပးရတာေပါ့။ ေထာက္ပ့ံေရး ဌာနခ်ဳပ္က ဖုန္းဆိုေတာ့လည္း။ မိဘက အဓိကေထာက္ပ့ံေနတာကိုး..ဟဲဟဲ။ ေမာေမာနဲ႔ ဖုန္းခြက္ေကာက္ကိုင္ၿပီး ဟုတ္ အေဖလား သားပါ အလိမၼာတုန္းေလး ပါ အေဖ ေနေကာင္းလား အေမေရာဟင္…. ေအးဟုတ္တယ္ေဟ့ ဟုတ္တယ္ ငါက မင္းတုိ႔အဲဒီ ဌာေနက အႀကီးဆုံး အေဖႀကီးပဲကြ။ ဟိုက္ ေသၿပီ ေခါင္းေတာ့ မိုးႀကိဳးပစ္ပါၿပီေကာလား။ တပ္ရင္းမွဴး အသံ အဘအသံ .. ဘယ္ကလာ အေဖကမွာတုန္း ျပသနာပဲ။ ဖုန္းခြက္ကိုခန ပိတ္ၿပီး ဟိုေကာင္ ေသနာေလး ဆက္သား ဘယ္ေရာက္သြားပလဲ။ ဒင္းေတာ့လားကြာ… ဖုန္းျပန္နားေထာင္ေတာ့ ဟေကာင္ ခြီး ပါလား ငါ ေျပာေနတာ ၾကားလားဟ .. တဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ျပန္အမိန္႔ရွိပါအဘ ကြ်န္ေတာ္မၾကားလိုက္လို႔ပါ… ေပါ့။ ေအး ဘယ္မလဲ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီး .. ဆုိေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ အဘ သူ ဗဟိုကင္းဘက္ထြက္သြားပါတယ္ ေပါ့ (ရႊီးလိုက္တာ သူလည္း ရိပ္သာမွာ လာပူးေပါင္းၿပီး ဇာတ္ကားလာၾကည့္ေနတာ လစ္တုန္းေလး) ဟုိကဆက္ေျပာ လာပါတယ္။

ေအး လုပ္ၾကကြာ ေနာ္.. ရုံးမွာ အရာရွိက တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး ငါျပန္လာတာန႔ဲ အကုန္ ငါ့ရုံးခန္းထဲမွာ စုထားတဲ့…(ေတၿပီ ဆရာ)။ တပ္ရင္းမွဴးကို အေဖ အေဖ နဲ႔လွိမ့္ေခၚေနတာ ဟိုက ေဒါသမထြက္ပဲေနမလား။ သူ႔သမီး အႀကီးမက ကြန္ပ်ဴတာ ဒုတိယႏွစ္။ အငယ္မက အခုမွ ၁၀ တန္း ေလ ။ ကဲ အဲဒါ ကိုနႏၵတို႔က အေဖေတြ အေမေတြ သြားလုပ္ေနတာ ဇြတ္ အသံလည္း နားမေထာင္ဘူး။ ျဖစ္ပုံက ဒီလိုပါ။ နန္းေရွ႕ေစ်း အလြန္ ၆၂ လမ္းအေက်ာ္မွာ ကားက ဘာျဖစ္ လို႔ျဖစ္မွန္းမသိ ႏွဳိးကိုမရေတာ့တာနဲ႔ အဘက သူ႔ေဘာ္ဒါ ကားနဲ႔တပ္ကုိ ျပန္လာမလို႔ပါ။ တပ္က ယာဥ္ျပင္(E Me -အီးမီး ဆိုတာ အိုဘယ့္ ေမာင္ဥာဏ္တို႔ တပ္ဖြဲ႕ ေတြကေန ေျခလ်င္ ေျချမန္တပ္ေတြမွာ လာတြဲဖက္ေပးတဲ့) တပ္ၾကပ္ႀကီးကို ကိုနႏၵေအာင္ က ဆိုင္ကယ္နဲ႔ တင္ၿပီး ထြက္လာခဲ့ဖို႔ တပ္ကိုဖုန္းဆက္တာ ဖုန္းကိုင္တဲ့ ရဲေဘာ္ေလးကအူတူတူနဲ႔ တပ္ရင္းမွဴးက ေျပာင္းလာတာမၾကာေသးဘူး။ အသစ္ကိုး ဒီေတာ့အသံ လုံးဝ မမွတ္မိဘဲ အရာရွိနံမည္ေျပာၿပီး ေခၚခိုင္းေတာ့ ဘယ္သူလို႔ေျပာလိုက္ရပါမလဲ ခင္ဗ်ာ ဆိုၿပီး ေမးေတာ့ ဟိုက ေဒါကန္ၿပီး သူ႔အေဖကြာ သူ႕အေဖ လို႔ေအာ္ေတာ့ ဖုန္းေစာင့္ ရဲေဘာ္ေလးက အဟုတ္ မွတ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ကိုနႏၵကို ဗိုလ္ႀကီးအေဖ ဆိုၿပီးလုပ္တာေလ။ ေဟးေဟး ေကာင္းလိုက္တဲ့ ျဖစ္ခ်င္း ဒီတစ္ခါပဲ အားရပါးရ အေဖ ေခၚလိုက္ရတာ လြယ္တယ္ မ်ားမွတ္ေနၾကလားေနာ္ ဟီးဟီး။ (ေနာက္က်မွ သမီးအႀကီးနဲ႔ ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ဆက္ရန္ လာပါဦးမယ္ေနာ)။

ေျပာရဦးမယ္ ကိုနႏၵတို႔အပါတ္စဥ္တူ ၂ ေယာက္ ဒီတပ္မွာ တာဝန္က်ပါတယ္။ သူနံမည္က ေဇာ္ထြန္းထြန္း(မႏၱေလးသား)။ တစ္ရက္မွာ သူေကာင္က တာဝန္မွဴးက်ေတာ့ ဂေႏြ(Sun) ေန႔ႀကီး ယူတနီေဖာင္းႀကီးဝတ္လို႔။ ရိပ္သာေရွ႕ကို RP(တပ္ရဲ) အေလာတႀကီး ေရာက္ခ်လာၿပီး ဗိုလ္ႀကီးလုပ္ပါဦး လိုင္းထဲမွာ ဆရာတင္စုိး မိန္းမ ကိုယ္ဝန္ႀကီး ေမြးေတာ့မလားမသိဘူး ေအာ္ဟစ္ေနၿပီ…၊ ဟာ အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္တို႔လာေျပာရသလား ဆိုေတာ့ ။ ဟုတ္ကဲ့ တပ္ေရး ဗိုလ္ႀကီးလည္းမရွိဘူး ။ သားဖြားဆရာမက မနက္အေစာႀကီးကတည္းက ၿမိဳ႕ထဲသြားလိုက္ၿပီ။ ဘယ္သူ သတင္းပို႔ရမလဲ ရွာမေတြ႕တဲ့အဆုံး ဒီေရာက္လာတာပါ ဗိုလ္ႀကီး… ဗုေဒၶါဘုရား ျပသနာပဲ။ ဘယ့္ႏွယ္ ရဲေမ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ေန႔ေစ့လေစ့ျပသနာက လူပ်ဳိရိပ္သာကို တိုင္လာ ပတ္ပါေရာလား။ ကဲ တာဝန္မူး ၾကြေပေတာ့.. ေပါ့။ ဟိုေရာက္ေတာ့ မထူးဘူး ကား T-2000 သမားကိုေခၚ လုပ္ ကားထြက္ ပုသိမ္ႀကီးေဆးရုံကို ဒိုးမယ္ ဒါပဲရွိတာေပါ့… တဲ့ အမ္မယ္ တာဝန္မွဴးကြ။ ထုံးစံကစၿပီး တပ္မေတာ္ ကားက ႏွဳိးမရဘူး။ တြန္းႏွဳိးတာလည္းမရ ဒါနဲ႔ပဲ ဟိုက ေအာ္ဟစ္ပြက္ေလာကိုရိုက္ေနတာ။ ကိုနႏၵေတာင္ စဥ္းစားမိေသး ငါ့အေမတုန္းကမ်ား ဒီလိုႀကီး ေအာ္ေနလားမသိ … အို.. ငါ ဒီေလာက္မဆိုးေလာက္ဘူးေနမွာ (အဟဲ)။ ေဇာ္ထြန္းထြန္းက နႏၵေရ မထူးဘူး ငါအဘအိမ္ေျပးၿပီး သြားဆြဲလာမယ္ ကြာ ဆိုေတာ့ ဒီကလည္း ပင့္တဲ့ေနရာ ၂ ေယက္မရွိေတာ့ ။ ေအးခ်ကြာ ဒါပဲရွိတာေပါ့ လို႔( အဲဒီေန႔က တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးနဲ႔ အဘဟိုဘက္ တပ္ကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ထြက္သြားတာ)

ေမာင္းခ်လာပါေလေရာ တပ္ရင္းမွဴး မာဇဒါဂ်စ္ႀကီးဗ်ာ ။ ကားသမားလည္းမပါဘူး လုပ္ၿပီေဟ့။ တင္ တင္ ဆိုၿပီး ဆရာကေလာတယ္ အမ္မယ္ ဒရိုင္ဘာေနရာမွာ ယူနီေဖာင္းဝတ္နဲ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ မထူးပါဘူး အေနာ္ကလည္း ကဲလုပ္လုပ္ တင္တင္ သြားမယ္သြားမယ္ဆိုၿပီး ေဆာ္ေအာ္ေပး လုိက္တာ။ ေမာင္းခ်သြားေလရဲ႕ ပုသိမ္ႀကီးေဆးရုံကို။ (အဲဒီတုန္းက 46th ကညီေမာင္မ်ားက တပ္စုမွဴးသြားေနတာ တပ္ရင္းမွဴးက အသစ္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ပဲ အငယ္ဆုံးျပန္ျဖစ္ေနတာေပါ့။) ျပန္ေရာက္လာတယ္။ တပ္ရင္းမွဴးနဲ႔ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီး ကြ်န္ေတာ့္ကုိ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးက ညီေလး လုပ္လုပ္ မင္း ယူနီေဖာင္းဝတ္ၿပီး အဘနဲ႔လိုက္ရမွာ ဗ်ဴဟာမွဴးထြက္လာေနၿပီ ထုံးစံ အတိုင္း ဟိုေဆးေက်ာင္းႀကီးနားက သြားႀကိဳရမွာတဲ့ … အခုလား အစ္ကိုႀကီး ဆိုေတာ့ ေအးေပါ့ဟ ဒါေၾကာင့္ ဒို႔အခုျပန္လာတာတဲ့။ ကိုင္းဗ်ာ မိုးႀကိဳးကို အေတာင့္လိုက္ပစ္ရုံတင္ မကဘူး ဒုံးက်ည္ပါ အျပြတ္လိုက္ အပစ္ခံရၿပီ ဒီတစ္ခါေတာ့။ ကြ်န္ေတာ့္တို႔ အဘအသစ္က လူတာအသက္က နဲနဲႀကီးတာ စိတ္ကေတာ့ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဴိလိုက္တာမ်ား ေျပာမေနနဲ႔။ ရွဴးရွဴးရွားရွားနဲ႔ ရိပ္သာကို ေရာက္ခ်လာတယ္ ဟေကာင္ ဟိုေက်းဇူးရွင္မ်ား ဘယ္မလဲငါ့ကား ဟင္ မင္းတို႔ေတာ့လား လုပ္လည္းလုပ္ရဲပါ့ ေဟ တပ္ရင္းမွဴးအိမ္က မာဇဒါဂ်စ္ကို လာေမာင္း ယူသြားတယ္ အမေလး ကိုတပ္ေရးဗိုလ္ႀကီး မင္းညီေတြ ၾကည့္လည္းလုပ္ဦး ငါေနာ္ ဟို အရင္စိတ္နဲ႔ဆိုမလြယ္ဘူး၊ ဘယ္ေမာင္းသြားတာလဲ ဟိုတစ္ေကာင္ေရာ ေျပာပါဦး ဘာေတြျဖစ္ေနၿပီလဲ …. သူ႔ခႏၶာ ကိုယ္ႀကီးက နဲတာႀကီးမဟုတ္ဘူး အမေလး ဒီတစ္ခါေတာ့ ထိုးၿပီနဲ႔တူတယ္.. ဘုရား ဘုရား စိတ္ထဲကေန တေနတုန္း အမႀကီး(ရင္းမွဴးဇနီး ေနာက္ကလိုက္လာတယ္) သူ႔ ေယာက္်ား စိတ္ႀကီးတာသိလို႔လား အေနာ့္ကို သားသမီးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာ လုိ႔လားမသိဘူး (အဟိ) မိခင္ႏွင့္ကေလး ျပသနာကို ရွင္းျပလိုက္လို႔ ……. ဟူး ေတာ္ေသးတယ္… ဟိုေကာင္က ကားအေမာင္း ေကာင္းေကာင္း ကြ်န္ေတာ္က အပင့္ေကာင္းနဲ႔။ အဲဒီေနာက္ေန႔ကစၿပီး နားကို မနားရဘူး အေမာင္းခံရတာမ်ား ေျပာမေနနဲ႔။ (စီနီယာဗိုလ္ႀကီးေတြနဲ႔ သူတို႔ မိန္းမေတြက ေနာက္ပိုင္းဆို စလိုက္တာမ်ားဗ်ာ)... :P


@@@ By ေနလြမ္းသူ

1 comments:

တင့္ထူးေရႊ said...

အကိုၾကီးေရ အကိုၾကီး စာေရးတတ္ပံုနဲ႔
အေတြ႔အၾကံဳ ေကာင္းေကာင္းေလးေတြနဲ႔ေတာ့
ကြက္တိပဲ ခင္ဗ် ။