အေမတိုင္းသည္ မိမိရင္မွ ျဖစ္တည္လာေသာ ရင္ေသြးကို ခ်စ္ၾကသည္မွာ ဓမၼတာျဖစ္သည္။ ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း ဆိုေသာစကား ရိွေသာ္လည္း တကယ္တမ္း ျဖစ္လာပါက မည္သည့္ အေမကမွ် ကိုယ့္သား ကိုခ် နင္းရက္ လိမ္႔မည္ မဟုတ္ ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း အေမ႔အား ခင္တြယ္ၾကေလသည္။ ခ်စ္ၾကေလသည္။ အေမသည္ သားသမီးမ်ားကို ငယ္စဥ္က ဆိုဆံုးမခဲ႔သေလာက္ အရြယ္ေရာက္လာၾက ေသာအခါ သားသမီးတို႔၏ တိုးတိုးေဖာ္ ျဖစ္လာေလသည္။ အေမသည္ အကာအကြယ္ေပးရာ တံတိုင္းႀကီး တစ္ခု သဖြယ္ ျဖစ္လာသည္။ ခလုပ္ထိေသာအခါ အမိကို တ လာၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေမ႔ကို တမ္းတေသာ သီခ်င္းမ်ား၊ ကဗ်ာမ်ား ၊ စာမ်ား ေပၚထြန္းလာခဲ႔ေပသည္။
စစ္သား၏ အေမသည္ မိမိရင္မွ ျဖစ္တည္လာေသာ ရင္ေသြးငယ္အား ၁၈ နွစ္မွ်သာ ကိုယ္ေငြ႔ေပးလွ်က္ တပ္မေတာ္ထံ ေပးအပ္လိုက္ရေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစရ်္ အေမသည္ သားျဖစ္သူအား ဆိုင္သာဆိုင္သည္ မပိုင္ေတာ့ေပ။ သား၏ ဘ၀ကို မိခင္သစ္ျဖစ္လာေသာ တပ္မေတာ္ကသာ ပိုင္ေလေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ သားသည္ အေမကိုသာ တမ္းတေလသည္။ အေမရင္ေငြ႔ကိုသာ ခိုလႈံခ်င္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္သားတို႔ အတြက္ အေမသည္ ကိုးကြယ္ရာ ျဖစ္လာေလသည္။ မည္သည့္ စစ္ပြဲမ်ိဳးတြင္ မဆို တစ္ဖက္ရန္သူ ပစ္လြတ္ လိုက္ေသာ က်ည္ဆန္သည္ ထိုနိုင္ငံ၏ တိုင္းသူျပည္သားထံ သို႔ မဟုတ္။ ထိုနိုင္ငံ၏ စစ္သားထံသို႔သာ ခ်ိန္ရြယ္ ပစ္လြတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ရာ အေမ႔သားသည္ ထိုက်ည္ဆံကို ရင္နွင့္ ေျပးရ်္ ခံရေလသည္။ ထိုသို႔ေသာ သားမ်ိဳး အတြက္ အေမသည္ လူသူေရွ႔တြင္ ဂုဏ္ယူပါသည္ ဟု ေျပာေစကာမူ လူမျမင္ကြယ္ရာတြင္ မ်က္ရည္က်ေန ေပလိမ္႔မည္။ ေသျခင္းတရားနွင့္ ကစားေနရေသာ သားအတြက္ အေမသည္ ေန႔စဥ္ ပူေဆြး ေနရေပလိမ္႔မည္။ သို႔ေသာ္ သားျဖစ္သူသည္ အေမ႔စကားကို နားေထာင္ေတာ့မည္ မဟုတ္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အထက္က ေပးအပ္ေသာ အမိန္႔နွင့္ တာ၀န္ကိုသာ အစဥ္ ဦးထိပ္ထား ေနရေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။
ထိုသို႔ေသာ သားမ်ားသည္ အေမကို ပိုရ်္ ခင္တြယ္လာေလသည္။ ပိုရ်္ တမ္းတ လာေလသည္။ အေမ မရိွေသာ ေနရာတြင္ အေမ႔ကိုယ္စား အေမ႔ ထမိန္ အထက္ဆင္စေလးကိုသာ ျမတ္နိုးရေလသည္။ ထို႔သို႔ေသာ သားမ်ား၏ စိတ္ခံစားခ်က္ျဖင့္ ေပါက္ဖြားလာေသာ ႐ုရွ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္အား ခံစားၾကည့္ၾကပါကုန္။ သီခ်င္း ေခါင္းစဥ္မွာ “စစ္ႀကီးၿပီးဆံုးတဲ႔ အခါ…..” ဟူရ်္ ျဖစ္ပါသည္။
စစ္ႀကီးၿပီးဆံုးတဲ႔ အခါ…
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေပါင္မုန္႔ယူရန္ ေျပးထြက္လာတယ္
ကမၻာေျမႀကီးကေတာ့ နားလည္ရခက္တဲ႔ ေကာင္းကင္ႀကီးလို
တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္လွ်က္ပါ
မတည္ၿမဲတဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေလးမွာေတာ့ ဒီလိုၿငိမ္သက္ေနမွာပါ
ဘုရားသခင္က ကံတရားကို စီမံသြားပါလိမ္႔မယ္
ဟိုးအျမင့္က ၾကယ္တာရာေတြ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ
တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႔ အသံဟာ တိုးတိုးေလး ထြက္ေပၚလာပါတယ္
ေမေမ…..ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ကို ျပန္လာမယ္
ေမေမ…ကြၽန္ေတာ္ အသက္ရွင္လွ်က္ ျပန္လာမယ္
ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလံုးကို ခြင့္လြတ္ပါတယ္
စစ္ႀကီးၿပီးဆံုးတဲ႔အခါ…စစ္ႀကီးၿပီးဆံုးတဲ႔အခါ
စစ္ႀကီးၿပီးဆံုးတဲ႔အခါ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြဟာ ဒဏ္ရာေတြကို ကုသၾကလိမ္႔မယ္
အသစ္ျပန္လည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာတဲ႔ နိုင္ငံငယ္ေလးဟာ
အင္အားေတာင့္တင္းလာလိမ္႔မယ္
တကယ့္ကို အေရးပါတဲ႔ ဘ၀ေလးတစ္ခုလဲ အဓိပါယ္ရိွစြာ ျဖစ္လာမွာပါ
ပ်က္စီးဆံုးရႈံးမႈေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး
ကိုယ့္ဘ၀ကို လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္နုိင္ေတာ့မွာပါ
ေမေမ…..ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ႔မယ္
ေမေမ…ကြၽန္ေတာ္ အသက္ရွင္လွ်က္ ျပန္လာခဲ႔မယ္
ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလံုးကို ခြင့္လြတ္ပါတယ္
စစ္ႀကီးၿပီးဆံုးတဲ႔ အခါ…
စစ္ႀကီး ၿပီးဆံုးတဲ႔ အခါ…
စစ္ႀကီး ၿပီးဆံုးတဲ႔ အခါ…
ရန္သူကို ခြင့္လႊတ္နိုင္ဖို႔အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ ခံယူခ်က္ကေတာ့
အၾကင္နာတရားပါပဲ
ဒါဟာ အားလံုးအတြက္ အျမင့္ျမတ္ဆံုးပါပဲ
ဒီကမၻာငယ္ေလးထဲမွာ ရာစုနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အၾကင္နာတရား ကင္းမဲ႔ခဲ႔ၾကရတယ္
တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ရန္သူေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူး
အစြန္႔ပစ္ခံ ကေလးငယ္ေလးေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္
ေမေမ…ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ႔မယ္
ေမေမ…အသက္ရွင္လွ်က္ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာခဲ႔ပါမယ္
ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုးကို ခြင့္လႊတ္ပါတယ္
စစ္ႀကီးၿပီးဆံုးတဲ႔အခါ…
စစ္ႀကီးၿပီးဆံုးတဲ႔အခါ…
ေမေမ…ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ႔မယ္
ေမေမ…အသက္ရွင္လွ်က္ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လာခဲ႔ပါမယ္ ……..
Tuesday, July 29, 2008
စစ္သားနွင့္ အေမ
Posted by ကုိဥာဏ္(စက္မႈ) at 4:05 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment