ကေလာင္ရွင္သစ္အား ႀကိဳဆိုျခင္း

ရသသစ္ တစ္မ်ဳိး ေပးစြမ္းႏိုင္ဘုိ႔ ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းက အားျဖည့္ ကူညီေပးမယ္ ကေလာင္ေသြးမယ္ ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ အားတက္ ဝမ္းသာစြာ ႀကိဳဆိုလိုက္ပါတယ္။ ေျပာရရင္သူနဲ႕က ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သူငယ္တန္းကေန ဆယ္တန္းထိ တစ္ေက်ာင္းထဲ အတူတူ တက္ခဲ့ၾကတဲ့ နယ္သား (ၿမိဳ႕ငယ္ေလးတစ္ၿမိဳ႕ထဲက)ပါ။

ဝါသနာလည္း တူခဲ့တယ္။ ဓါတ္ခဲကားေတြြ ပ်က္ ဖ်က္ ေမာ္တာေလးေတြ ျဖဳတ္ၿပီး တီထြင္မွဳ လုပ္တယ္ဆိုလို႔ က်န္သူငယ္ခ်င္းေတြ အေလွာင္ေတာင္ခံခဲ့ရတဲ့ ၂ ေယာက္ပါ။ သူက စာစီစာကုန္း 1st ေနရာယူထားသလို ။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲတိုင္းမွာ 1st ေနရာမွာ ဗိုလ္မထားခဲ့ပါဘူး(ၾကြားတာလားမသိ) ဟဲဟဲ တကယ္ဗ်၊ ဆယ္တန္းေအာင္မွပဲ ေက်ာင္းကြဲသြားတာ ကြဲမွာေပါ့ သူက DSTA တက္(ပိုေတာ္လို႔) အေနာ္က DSA တက္။ ေျပာရဦးမယ္ ဒီဘေလာ့ေလးစလုပ္ခါစက အဲဒီက သူအပါအဝင္နယ္သားေတြကို ျပခဲ့ေတာ့ ေဖာင့္ေတြက ေကာင္းေကာင္းမေပၚ ပို႔စ္ေတြလည္း မသပ္မရပ္ ဒီေလာက္လည္းမေရးျဖစ္ခဲ့ေတာ့ သမန္ကာရွန္ကာပဲ ေနခဲ့ ၾကတာပါ။ တစ္ေန႔ကမွ တရုတ္မွာ၊ တပ္ကပုသိမ္ႀကီး ေရးေတာ့ စစ္သားဘဝသီးသီး မင္း အဲဒီဘေလာ့ကိုမ်ား သိလားတဲ့...ကဲ ေမးလိုက္ပုံက ... သိဘူးေလကြာ မင္းဘေလာ့ငါတို႔စသိတုန္းက စုတ္တိစုတ္ခ်ာ(အခုလည္း မစုတ္ဘူးမဟုတ္ပါဘူး) စာဖတ္သူလည္းမရွိကိုး။ မင္းဒီေလာက္ဆက္လုပ္လိမ့္မယ္လို႔ကို မထင္ထားတာဟတဲ့။ အခုေတာ့ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာဖတ္သူေတြလည္း အာေဘာ္တစ္မ်ဳိးထဲမဟုတ္ေအာင္ ခံစားႏိုင္ၾကပါေတာ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ႀကီးေတာ့လည္း ယူနီေဖာင္းအစိမ္းခ်င္းပါလာတူေနတဲ့ ကိုဥာဏ္(စက္မွဳ) ကို ဒီေနရာကပဲ စတင္ခ်ျပမိတ္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္(လူေကာင္ကေတာ့ ၅ ေပ ၁၁ ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ)......ေနလြမ္းသူ