ၾကက္ဥေတာင္စခန္းက အလြမ္းမ်ား

ကက္ဥေတာင္ ေတာင္ထိပ္စခန္း ေရာက္ပါၿပီေကာ။ ေခြ်းေတြစိုရႊဲ လူေတြလည္း ေမာဟိုက္ ေရွ႕တပ္က အသင့္ေစာင့္ေနတ့ဲ ဗသက(၁၀၅)က အစ္ကိုႀကီးက အခ်ဳိရည္ဘူးေဖာက္ၿပီး လာညီေလး ဆိုၿပီး ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ႀကိဳပါတယ္။ အခုမွျမင္ရသိရေပမယ့္ စီနီယာ ဂ်ဴနီယာ ခ်စ္စရာ အစဥ္လာက တကယ့္ကို ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ တပည့္ေတြလည္း Sprite ဘူးႀကီးေတြ ေဆးလိပ္ေတြနဲ႔ႀကိဳပါတယ္။ ဒါေတြက ကိုယ္မဝယ္ႏိုင္ပါဘူးညီေလးရာ မိုင္းကာ(ၿမိဳ႕မက် ရြာ မက ဝ နယ္ေျမခံတစ္ခုပါ) က နယ္ေျမမွဴးက လက္ေဆာင္ပို႔ေပးလို႔ ညီတို႔ ခ်ိန္ကာနီးနဲ႔ အိုေက ျဖစ္သြားတာေပါ့… တဲ့။ ခ်ိန္းၾက လႊဲၾက ေဒသအေၾကာင္း နယ္ေျမအေၾကာင္းေတြ ေသခ်ာ ရွင္းျပပါတယ္။ စခန္းက ေတာ္ေတာ္ကို ျပန္႔ျပန္႔ျပဴးျပဴးရွိတယ္။ ပတ္လည္မွာ ငွက္ေပ်ာပင္ေတြ အစုစုက ဝန္းရံထားတာမ်ား ေတာ္ရုံ အငယ္က်ည္ဆံ ကာေပးထားသလိုျဖစ္ေနတယ္။ စခန္း ထဲမွာ တရုတ္ျဖဴေတြ သိမ္းၿပီး သူတို႔ေျပးေတာ့ က်န္ခ့ဲတဲ့ သံခေမာက္ေတြက အလုံး ၅၀ေက်ာ္ အေတာ္ပဲ ဆိုင္ကယ္စီးဖို႔ ဟဲလ္မက္ခ္ မရွိဘူး အျပန္ယူသြားဦးမွ….

စခန္းထိပ္ကေန ဟိုးေျမာက္ဖက္စူးစူးမွာ ဝ စခန္းကုန္းေတြ ထိပ္ေတြ ဘာသစ္ပင္မွ မထားဘဲ ေျမသားနီနီက်င္က်င္ ေျပာင္သလင္းအတိနဲ႔။ နယ္စပ္ေတာင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ လြယ္(လြိဳင္)ဟုိကာ ေတာင္တန္းႀကီး ျမဴေတြပိတ္ဆိုင္းေနတယ္။ ဘယ္ကိုၾကည့္လုိက္ၾကည့္လိုက္ ေတာင္ကုန္းေတြ ေတာင္ယာ စိုက္ခင္းေတြ ရြာစုစု ပ်ပ် ေလးေတြ ယာတဲစုေတြက မီးခိုးတလူလူေတြပ်ံ႕လို႔။ ဟိုး အေဝးက မိုင္းႏွဳံး(ဘုရားႀကီးရွိရာ ေဒသ) လြင္ျပင္ကိုလည္း လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ မို္င္းခတ္ၿမိဳ႕ ဘက္ဆီကိုေတာ့ မွဳံေျပာင္း(မွန္ေျပာင္း)နဲ႔ ရွဳိးမွ ေရးေရးျမင္ရတာ။ ဝန္းက်င္ပတ္လည္ျမင္ျမင္ သမွ်ရွဳခင္းက ေတာင္ေတြကားဆီးလို႔ ျမဴခိုးျမဴမွဳံေတြဆိုင္းေနတာမ်ား ဘာကုိသတိရသလို ဟိုဟာကို လြမ္းသလိုလိုန႔ဲ တကယ္ပါ။ ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္စရာကေတာ့ ေပါသလားမေမးနဲ႔ ေဘးဝန္းက်င္မွာ ေတာင္ယာေတြက ႀကိဳဳက္သေလာက္လာခူး ဒီစခန္းအတြက္ကို သီးသန္႔ ဗမာႀကိဳက္ သီးႏွံပင္ေတြ ထည့္က်ဲေပးထားတာ။ ဒါကလည္း ေဒသ ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူတို႔ နယ္ေျမကုိ လာေနေပး ေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ စခန္းကို ျပန္ကူညီေပးတဲ့သေဘာလို႔ ေျပာျပ ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လားဟူ ရြာေတြပါပဲ။ အားလုံးက ခရစ္ယာန္ရြာေတြေပါ့။

ေဆာင္းတြင္းႀကီး ေတာင္ထိပ္မွာ ေနၾကရတာ ေအးလုိက္တာမ်ား ေျပာမေနနဲ႔။ ေလက တဟူးဟူး ေနကလည္းေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျမင္ရဘူး။ မနက္ဆို မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ေရကို ေရေႏြးပူ မေရာဘဲ မသစ္ႏိုင္ဘူး၊ အဲေလာက္ကိုေအးတာ။ ကင္းသမားေတြ မီးဖိုၿပီး ေနရတယ္ အျပင္မွာ ေလကလည္း တဟူးဟူးနဲ႔ ထင္းတုန္းေတြ ေန႔ခင္းကတည္းက သြားခုပ္ၿပီး ညေနမွာ မီးဖိုၿပီး ေတ့ထားလိုက္တာ။ ေျပာရဦးမယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေျမျပန္႔မွာ အရမ္းေပါတဲ့ ဗုဒၶသာသနာပင္ ဒီဘက္မွာက အဲဒီအပင္က ဥကိုတူၿပီး ညည ျပဳတ္စားတာဗ်ာ ။ ဆီေလး ဆားေလးနဲ႔ အလြန္ကို ေကာင္းတာပဲ။ မစားဖူးရင္ စားၾကည့္ၾက စားရလိမ့္မယ္လုိ႔ ထင္ကိုထင္မထားခဲ့ၾကတာ။ တကယ္ တကယ္ ဘာေဘးဥပါဒ္မွ မျဖစ္ဘူး ျဖစ္ရင္ ကိုနႏၵေအာင္တို႔ အခုခ်ိန္ ဘေလာ့ဆိုတာ သိေတာင္မသိေတာ့ဘူး မ်ဳိးျပဳတ္တာၾကာေပါ့။ ညည ေရဒီယိုေလး ဖြင့္ သီခ်င္းေတြနားေထာင္ သတင္းေတြ အတင္းေတြ နားေထာင္ သန္းေခါင္ယံထိ ကင္းသမားနား မီးဖိုေဘးမွာ တစ္ခါ တစ္ေလ လည္း ကန္စြန္းဥေတြ အိုးႀကီးနဲ႔ ျပဳတ္ၿပီး စုၿပီးစားၾက စကားလက္ဆုံက်လို႔။ ဒီလိုပဲ ေျမျပန္႔ အလြမ္းေလးေတြ ေျဖရတာ။ ကရင္ျပည္နယ္မွာလုိေတာ့ စိတ္ေတြ ေလးေန ရွဳပ္မေန ေတာ့ဘူး။ နယ္ေျမက အရမ္းကုိ ေအးခ်မ္းသြားခဲ့ၿပီကိုး။ ဒါေပမယ့္ ကင္းသမားေတြကိုေတာ့ အၿမဲသတိ လုပ္ေနရတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါလည္း Stand By လုပ္ေပးရတယ္။ Alert ျဖစ္ေနမွ စစ္သားဆိုတာ။ အထူးသျဖင့္ နယ္ေျမေနသားက်သြားရင္ ကိုယ့္စစ္သည္မ်ားက အရမ္းကို စိတ္ခ်လက္ခ်ေန တတ္ၾကတာမ်ဳိးရယ္။

@@@ ေနလြမ္းသ